Szafarnia to miejsce, gdzie młody Fryderyk Chopin dwukrotnie spędzał wakacje (w 1824 i 1825 roku), goszcząc u swojego szkolnego kolegi Dominika Dziewanowskiego. Zwiedzał okolicę, poznawał folklor, wsłuchiwał się w ludowe pieśni i muzykę wiejskich grajków, uczestniczył w miejscowych obrzędach. Swoje wakacyjne przygody opisywał w adresowanym do rodziców dzienniku, nazwanym „Kurierem Szafarskim”, w którym podpisywał się anagramem swego nazwiska – Pichon. Pod wpływem nowych doświadczeń Fryderyk zmienił sposób postrzegania rytmu w muzyce. Zaczął komponować pierwsze mazurki inspirowane polskimi tańcami ludowymi. Opuszczając w 1830 r. rodzinny kraj, Chopin zabrał ze sobą wspomnienia rodzimego folkloru, które w przyszłości stały się źródłem muzycznych arcydzieł.
Dziś Szafarnia rozbrzmiewa muzyką Chopina. Mieści się tu Ośrodek Chopinowski z salą koncertową i niewielkim muzeum poświęconym wybitnemu kompozytorowi. Liczne koncerty i konkursy pianistyczne przyciągają w to miejsce melomanów z całego świata. XIX-wieczny eklektyczny pałac otoczony jest malowniczym parkiem ze starymi drzewami, bogatą roślinnością i uroczym stawem w kształcie fortepianu.