Historia tego miejsca sięga XV w., kiedy to w okolicy dostrzeżono pierwsze objawienia Matki Bożej. Stały się one przyczynkiem do zbudowania niewielkiej drewnianej kaplicy. W 1495 r. zdarzył się cud – uzdrowiona została córka kasztelana Mikołaja Kościeleckiego, Zofia (lub Katarzyna). Z wdzięczności za łaskę zdrowia, Zofia udała się do Poznania, skąd przywiozła figurkę Matki Bożej, którą jako wotum dziękczynne ofiarowała do kaplicy. Jako że miejsce to coraz liczniej odwiedzali pielgrzymi, Mikołaj Kościelecki sprowadził do Skępego zakonników Zakonu Braci Mniejszych (Bernardynów) i sfinansował budowę murowanego kościoła i klasztoru.
Najcenniejszym skarbem świątyni jest słynąca cudami figura Maryi z 1496 r. Wykonana jest z lipowego drewna i pokryta warstwą polichromii, w stylu gotyckim. Przedstawia młodziutką dziewczynę w stanie błogosławionym, w postawie stojącej, z lekko pochyloną głową. Umieszczona w ołtarzu głównym kościoła Ojców Bernardynów figura zasłynęła łaskami i skupiła na sobie kult Maryjny, który trwa do dnia dzisiejszego.